Altaplana, world of Francois Schuiten and Benoit Peeters

de onmogelijke & oneindige encyclopedie over de wereld van Schuiten & Peeters

Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


Schuiten, François

François Schuiten werd geboren in Brussel, België op 26 april 1956. Zijn vader, Robert Schuiten, en zijn moeder, Marie-Madeleine De Maeyer, waren beiden architect. Hij heeft vijf broers en zussen, waarvan er één ook architect is.

François Schuiten was getrouwd met Monique Toussaint, samen hebben ze vier kinderen. Francois Schuiten woont nu deels in Brussel en Parijs.

Tijdens zijn studie aan het Sint-Luc Instituut in Brussel (1975-1977) ontmoette François Schuiten Claude Renard, die de stripafdeling van de school leidde. Samen maakten ze verschillende boeken. Schuiten's broer Luc werkte ook meermaals met hem samen als schrijver voor de reeks Terres Creuses.

François Schuiten publiceerde zijn eerste strip op 3 mei 1973 AD , bestaande uit 5 zwart-wit pagina's in het Franse tijdschrift Pilote; vier jaar later verscheen hij in het meer experimentele tijdschrift Métal Hurlant 1).

Zijn liefde voor architectuur werd duidelijk in de reeks Cities of the Fantastic, een evocatie van fantastische, deels imaginaire steden die François Schuiten samen met zijn vriend Benoît Peeters van 1983 AD voor het Belgische maandblad À Suivre. Elk verhaal richt zich op één stad of gebouw, en verkent verder een wereld waarin architecten, urbanisten, en uiteindelijk “urbatects”, de leidende machten zijn en architectuur de drijvende kracht is achter de samenleving. Stijlen die in de serie worden onderzocht zijn onder andere stalinistische en fascistische architectuur in La Fièvre d'Urbicande, wolkenkrabbers in Brüsel, maar ook de gotische kathedralen in La Tour.2) Deze fascinatie voor architectuur en de mogelijke en onmogelijke steden die ze kan voortbrengen wordt verder uitgediept in De poorten van het mogelijke, een wekelijkse serie die Schuiten in 2005 maakte voor de kranten Le Soir en De Morgen. 2005.

Geïnspireerd door zowel kunstenaars als wetenschappers kan het werk van Schuiten beschouwd worden als een mix van de mysterieuze werelden van René Magritte, de vroege wetenschappelijke fantasieën van Jules Verne, de grafische werelden van M. C. Escher en Gustave Doré, en de architectonische visies van Victor Horta en Étienne-Louis Boullée. 3) De creatieve synergie tussen Schuiten's werk en de boeken van Jules Verne bereikte een hoogtepunt in 1994 toen hij werd gevraagd een omslag te illustreren en te ontwerpen voor de publicatie van Verne's herontdekte boek Parijs in de twintigste eeuw.

Beeld van François Schuiten

François Schuiten werkte ook samen met Maurice Benayoun aan de serie computer graphics Quarxs, en werkte als productieontwerper voor enkele films: Gwendoline van Just Jaeckin, Toto le héros van Jaco Van Dormael, Taxandria van Raoul Servais, The Golden Compass van Chris Weitz, Mr. Nobody door Jaco Van Dormael en Mars et Avril van Martin Villeneuve, Hij werkt momenteel aan een computergeanimeerde film die hij samen zal regisseren met Benoît Sokal.Met Martin Villeneuve werkt hij aan een film genaamd Waternova.

Als scenograaf ontwierp François Schuiten de metro stations van Hallepoort in Brussel en Arts et Métiers in Parijs, en een muurschildering in Brussel. In 2000 AD ontwierp hij de scenografie voor A planet of visions, een van de hoofdpaviljoenen van de Hannover World's Fair, die meer dan vijf miljoen bezoekers trok. In 2004-2005 werd in Leuven een grote tentoonstelling gehouden, De poorten van Utopia, waarin verschillende aspecten van zijn werk werden getoond. Hij creëerde ook het interieur van het Belgisch paviljoen op de Expo 2005 in Aichi, Japan, samen met de schilder Alexandre Obolensky. François Schuiten ontwierp ook 15 Belgische postzegels ontworpen.

François Schuiten heeft samen met Peeters ook meegewerkt aan de redding en vervolgens de restauratie van het Maison Autrique, het eerste huis ontworpen door Art Nouveau architect Victor Horta.

François Schuiten laatste stripalbum was het tribute album van Blake en Mortimer, dat werd uitgebracht in 2019. Ook het tweede album van Aquarica heeft hij in 2022 afgerond. En hoewel Schuiten aankondigde dat hij niet van plan is binnenkort nog een album te maken, werkt hij momenteel samen met Benoit Peeters aan een nieuw Obscure Cities-album. Daarnaast werkt hij momenteel aan films, scenografieën en andere projecten.

Zie ook

1) , 2) , 3)
De Weyer, Geert (2005). “François Schuiten”. In België gestript, pp. 153-155. Tielt: Lannoo.