Altaplana, world of Francois Schuiten and Benoit Peeters

de onmogelijke & oneindige encyclopedie over de wereld van Schuiten & Peeters

Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


Renard, Claude

Foto door: Charles-Louis Detournay

Claude Renard (1946 - 2019) was een groot figuur van het Belgische stripverhaal en tekenaar met meerdere talenten. Hij werd geboren in 1946 in Boussu, in de Borinage, een streek waaraan hij altijd zeer gehecht is gebleven. Hij studeerde aan het Institut Supérieur d'Arts Plastiques Saint-Luc in Brussel en publiceerde talrijke illustraties en perstekeningen in diverse kranten en tijdschriften.

Schuiten en Renard

In 1976 volgde hij Eddy Paape op als hoofd van de stripafdeling van Saint-Luc. Deze groep, al gauw bekend onder de naam Atelier R, speelt een sleutelrol in de evolutie van het Belgische beeldverhaal en vormt tal van nieuwe auteurs, waaronder Sokal, Schuiten, Berthet, Andréas, Goffin, Cossu, Foerster, Swolfs, Bézian en Philippe Francq, maar ook - en dat is dan een novum - Chantal De Spiegeler, Jean-Claire Lacroix, Séraphine en Anne Baltus. Als dit niet de eerste plaats is waar het stripverhaal wordt onderwezen, dan is het in ieder geval wel de eerste keer dat het zo methodisch en open wordt onderwezen. Claude Renard, een uitmuntende leraar en gulle persoonlijkheid, moedigt de studenten aan om zich te oefenen in illustratie, foto, collage, typografie, zeefdruk, video enz. Kritisch over de toestand van de “Belgische strip” tegen die tijd, is de groep gefascineerd door Moebius en het tijdschrift Métal hurlant. Voorafgegaan door Franquin wint de eerste collectieve bundel “Le 9e Rêve” een prijs in Angoulême in 1978.

1978, Claude Renard, Séraphine, Chantal De Spiegeler, François Schuiten, Alain Goffin en Benoît Sokal op de trein naar Angoulême. (Foto: André Moons)

Claude Renard regisseert samen met François Schuiten twee stripalbums (Aux médianes de Cymbiola en “Le Rail bij Les Humanoïdes Associés, 1980-1982) voordat hij zijn eigen serie lanceert, Les Aventures d'Ivan Casablanca (Les Humanoïdes Associés, 1984-1986).

Maar de nieuwsgierigheden en talenten van Claude Renard zijn te divers om zich aan het stripverhaal te kunnen wijden. Vanaf 1985 wijdde hij het grootste deel van zijn activiteiten aan theater, film, design en beeldhouwkunst, terwijl hij grafische kunsten doceerde aan de ERG (Ecole de Recherche Graphique in Brussel). Hij maakte verschillende kortfilms en tekende de decors en kostuums van enkele toneelstukken. Met François Schuiten ontwierp hij de scenografie van de ” Inattendus “ in Maubeuge, de ” Folies “ in Maubeuge, en ” Mons Phare Culturel “. Hij werkte ook actief mee aan verschillende voorstellingen van Franco Dragone.

Claude Renard is de auteur van talrijke albums met illustraties, vaak met teksten van Yves Vasseur, waaronder ” Galilée, journal d'un hérétique “ (Pyramides, 2001), ” Maroc : lettres à Matisse sous le protectorat “ (Gallimard, 2003 ), ” Le Tailleur du rêve “ (Les Impressions Nouvelles, 2006), ” Les Anges de Mons “ (Ed. Mons, 2014) en recent ” Aux vents salins “ (Champaka, 2017).

Echtgenoot van Janine Renard, een getalenteerd juwelenontwerpster, Claude Renard was de vader van de stripauteur Romain Renard.

Zie ook