Aquarica
Aquarica was een langetermijnproject van Benoît Sokal en François Schuiten. Het was in 2006 dat speluitgever White Birds zijn plannen aankondigde om een videospel te creëren met de naam Aquarica 1).
White Birds werd opgericht door Benoît Sokal, Olivier Fontenay, Jean-Philippe Messian en Michel Bams in augustus 2003 2). Sokal had al gewerkt aan spellen als Amerzone en Syberia bij speluitgever Microïds 3). Na het beëindigen van Paradise begon hij samen met François Schuiten te werken aan Aquarica . Het thema van het spel zou gaan over milieuvraagstukken en de relatie van de mens tot de natuur. Vanaf het begin was er ook de ambitie om van het project een animatiefilm te maken 4).
François Schuiten: “Aanvankelijk was het een filmproject; zo veel ontwerpen, zo veel schetsen, karakterstudies, kostuums, situaties… We hebben zo'n aantal ongelooflijke tekeningen dat we gemakkelijk 3 kunstboeken zouden kunnen uitgeven.” 5)
Rond 2008 was de pc-gamemarkt vrij moeilijk en White Birds Productions verlegde zijn focus naar Nintendo. De plannen om het videospel Aquarica te maken werden toen op de lange baan geschoven 6). Maar de intentie om een animatiefilm te produceren stond nog steeds aan 7). In 2011 sloot White Birds Productions 8).
De film
In 2012 kwam filmmaker Martin Villeneuve bij het project, nadat hij met François Schuiten had gewerkt aan Mars et Avril . Sokal, Schuiten en Villeneuve vatten het idee op om een animatiefilm te maken.
Aquarica wordt een geanimeerde fantasy speelfilm - Villeneuve zal regisseren, terwijl Schuiten & Sokal zullen optreden als production designers. De film zal worden geproduceerd door Pierre Even (Brooklyn, C.R.A.Z.Y.) bij ITEM 7 in Canada, in coproductie met Europa en/of Azië 9). Het project kreeg ontwikkelingssteun van SODEC in 2013 en 2015, en van The Harold Greenberg Fund in 2016. Het laatste plan was om de film te financieren in 2019, en te produceren in 2020. Maar deze plannen werden uitgesteld vanwege de Covid-19 pandemie. Door het overlijden van Benoît Sokal in 2021 zijn er geen recente plannen.
Zie: Aquarica - de film

De albums
Het project werd ook bewerkt tot een stripboek door Sokal en Schuiten. Het was de bedoeling dat het album in twee delen zou worden uitgegeven door Rue de Sèvres 10). Het eerste deel werd gepubliceerd op 11 oktober 2017 11) 12). Het tweede deel werd niet voltooid voor het vroege overlijden van Benoît Sokal in mei 2021. François Schuiten zal het album nu afwerken 13).
François Schuiten en Benoît Sokal gefotografeerd door Martin Villeneuve tijdens hun werksessie in juli 2014.
Zie: Aquarica - de albums
Samenvatting van het verhaal
Het idee van het verhaal is meer dan 10 jaar oud.
À l'origine, mais c'était vraiment succès, j'avais un début de piste dont j'ai parlé à François. Peu à peu, cela s'est insinué dans son esprit. Mais on n'a rien forcé, on a juste commencé avec cette idée d'une baleine tellement grande qu'on pouvait croire qu'il s'agissait d'une île sur laquelle des naufragés auraient pu s'échouer et vivre une vie de Robinson. Voilà, c'était juste ça l'idée de départ 14). Benoît Sokal
Het oorspronkelijke verhaal speelt zich af in 1932. Op een dag ontdekken de inwoners van Roodhaven - een ooit bloeiende walvishaven - een vreemde boot die aanspoelt op de kust. Het is samengesteld uit verschillende stukken en brokstukken van walvisschepen die al lang verdwenen zijn. Aan boord van dit schip vinden zij een jonge vrouw, Aquarica, die zich voordoet als de achterkleindochter van Jeremy Connolly, de kapitein van de schoener “Aquarica”, die meer dan honderd jaar geleden op zee is vergaan. Zij spreekt over haar volk, dat op een mysterieus eiland in het midden van de oceaan woont; een eiland dat, bijna onmerkbaar, langzaam noordwaarts is beginnen te bewegen, alsof het tot leven komt en beantwoordt aan een vreemde en onweerstaanbare roep. Wat als de beroemde legende van de reusachtige walvissen waar is? Zeelui over de hele wereld hebben gehoord over deze mythische zeedieren die bekend staan als “mastodonwhales”, maar niemand heeft er ooit een gezien. Er wordt gezegd dat deze reusachtige walvissen in een staat van bijna-lethargie ronddobberen in het hart van de warme zeestromen, hun ruggen bedekt met minerale aarde. Uit deze gecamoufleerde tuin-ruggen ontspringt een weelderige vegetatie, waaruit zelfs een inheemse fauna en een geïsoleerde mensenstam ontstaan. Maar eens in de honderd jaar vertrekken de mastodonten op reis, terug naar de bevroren wateren van hun geboorte, om zich voort te planten. Voor de liefde van Aquarica zal een jonge wetenschapper, John Greyford, proberen de mensen van het eiland te redden en vooral de mastodontwalvis te behoeden voor de krankzinnige en moorddadige walvisvloot van kapitein Will Baltimore, woeste bevelhebber van het snelste walvisjachtschip uit de geschiedenis, de “Slayer”.
Of het verhaal in de stripboeken, of zelfs in de film, deze lijnen volgt, is nog onzeker. Volgens de titel, La Baleine Géante , zal het tweede deel de reuzenwalvis introduceren.
Galerij
Galerij met de eerste schetsen van Sokal en Schuiten voor hun project Aquarica.