Le Donjon de rêves was een tentoonstelling gehouden in 2012 in het Chateau de Vincennes (Parijs). Met een rijke geschiedenis die verbonden is met de koninklijke macht en meer in het algemeen met de geschiedenis van Frankrijk, heeft het Chateau de Vincennes gedurende zijn hele leven verschillende opdrachten gehad. Deze indrukwekkende vestingtoren met een hoogte van meer dan vijftig meter en een muur gebouwd door Karel V in de veertiende eeuw was een gevangenis uit de zestiende eeuw. Als zodanig heeft de toren beroemde gevangenen gehuisvest zoals Fouquet, Diderot, de Markies de Sade en Mirabeau.
De recente schenking van twaalf gravures van Piranesi getiteld “Imaginary Prisons” in Vincennes was voor het Centre des monuments nationaux een gelegenheid om carte blanche te geven aan de kunstenaar François Schuiten wiens spotprenten sterk door Piranesi zijn beïnvloed. Via een dromerig parcours in het monument zal François Schuiten de bezoekers confronteren met de realiteit van de kerker en zijn artistieke voorstellingen om na te gaan hoe zijn architecturale structuur - put, ophaalbrug, eindeloze trap … - belichaamd wordt in de werken van Piranesi en Schuiten.
De tentoonstelling is ook een gelegenheid om verder te kijken dan de structuur van de kerker en de fantasiedimensie ervan in vraag te stellen. Afgezien van de historische component, draagt de kerker ook een romantische dimensie in zich, die veelvuldig wordt gebruikt in schilderijen, literatuur en film. Plaats van geheimhouding, van opsluiting, het mysterie, het ontoegankelijke, zelfs duisternis …
Drie eeuwen later confronteert François Schuiten zijn visie op de toren met die van Piranesi en gaat hij een dialoog aan met diens werk. Deze ontmoeting is niet erg verrassend. In Deel III van “Obscure Cities” noemde Schuiten niet de onderhouder van de Toren Giovanni Batista? Een naam die niemand minder is dan … van Piranesi.
Deze tentoonstelling wordt gepresenteerd onder de noemer “Monumenten en Imaginair”, samengesteld door Christian Caujolle.