Project: EOP0014-a

Hallo,

Ik feliciteer u met het idee van de Permanente Interstedelijke Obscure Tentoonstelling. Ik ben er eindelijk in geslaagd de projecten in het Frans te lezen, die allemaal interessanter zijn dan de andere.

Het leek mij noodzakelijk het te vullen; omdat veel projecten voor de organisatie ervan zijn en het duidelijk noodzakelijk is.

Daarom dien ik hierbij nederig mijn twee voorstellen in.

Neiluje M.

Hallo, mijn eerste project is een eerbetoon aan een personage uit de steden (onder andere). Inderdaad, Pierre Sogol, bekend als Vader Sogol of Professor Sogol, is een personage dat zijn stempel heeft gedrukt op de geesten van de mensen.

Zoals in L'Echo des Cités wordt bericht, heeft hij publiekelijk zijn mening gegeven over het geval van de kleine Bogdan: “Dit zou een typisch geval zijn van herinnering aan de toekomst: het kind zou zich zijn latere leven hebben herinnerd, in zijn eigen voetsporen voortgaan…”. Hij werd herhaaldelijk geciteerd als een filosoof.

Aan hem hebben wij ook de verkenning van de Analoge Berg te danken, die met een van zijn vrienden (zij die niet voor het vertrek zijn gevlucht) is gedaan naar aanleiding van dit onderzoek en zijn ontmoeting met een persoon die een advertentie in de krant had geplaatst (maar waarvan ik de tekst niet meer in mijn hoofd heb) en die ook deel uitmaakte van de expeditie; tijdens welke, naar ik meen, enkele exemplaren van paarden zijn ontdekt die sindsdien van het eiland zijn verdwenen. Hun aankomst en doortocht in Port-des-Singes was een even grote ontdekking.

Daarom dacht ik dat een standbeeld voor hem een passend eerbetoon zou zijn aan deze avonturier van de geest en van onbekende landen, wiens methode van oud papier succesvol bleek.

Voor jong en oud

Een zaal waarin men zou aankomen via één (of meer) gang(en) (afhankelijk van de configuratie van de gekozen tentoonstelling); waarin aan het plafond boeken zouden worden opgehangen die als zeemeeuwen met hun vleugels fladderen wanneer men aan de touwtjes trekt die aan hun buik hangen (die hier aan de ribben van de boeken zouden hangen). Een soort zee van boeken die uit het plafond komt en waarvan de golven door de bezoekers zouden worden geanimeerd.

Boeken van alle leeftijden voor alle leeftijden

De kamer zelf zou een doolhof van boeken zijn, aan de muren en op de vloer; grote, kleine, middelgrote, reusachtige; sommige met tekst, sommige met illustraties, sommige met beide afzonderlijk, sommige met beide gemengd; met verhalen uit alle steden en zelfs van hier en elders; over serieuze onderwerpen of volkomen gek; over mensen uit de Wetenschappen of de Kunsten (in gelijke delen). En als iemand zit te lezen over het boek dat jij wilt lezen, vraag je gewoon wat hij aan het lezen is of vraag je hem om advies over wat hij als volgende moet lezen. Deze kamer zal, daar ben ik zeker van, een echte lange-afstands uitwisselingsplaats worden.

Maar het vereist één voorzorgsmaatregel: schoenen uittrekken die alleen geschikt zijn voor beton en asfalt; maar in geen geval om over boeken te lopen. Bovendien zal het comfort van de lezer worden verbeterd. Om te voorkomen dat de lezer stankoverlast ondervindt, zal het nodig zijn een goed ventilatiesysteem op te zetten en een verdamping van geuren toe te voegen, zoals de geur van de oceaan, het bos, aromatische planten… verspreid met de voorkeur van de tijd en de lezingen.

Er zijn echter twee verboden: een bladzijde scheuren om als souvenir te bewaren, wat oneerbiedig zou zijn tegenover de volgende lezers; en voor de slapelozen en de onuitwisbaren is lezen bij kaarslicht verboden (het risico op brand is te groot).