Altaplana, world of Francois Schuiten and Benoit Peeters

de onmogelijke & oneindige encyclopedie over de wereld van Schuiten & Peeters

Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


Document gepresenteerd als het Testament van Mary von Rathen

bron onbekend. Vertaald door Sylvain St-Pierre.

De documenten met het “Testament” werden anoniem, opgerold in de brievenbus van Sylvain St-Pierre gedeponeerd in november 2000. November 2000. Dat was meer dan een jaar na de Obscure Conventie in Brussel en voordat de verschillende exemplaren van het Correspondances op mysterieuze wijze overal begonnen op te duiken.

De volledige tekst van het Testament werd weergegeven aan het einde van het boek, en er wordt vermeld dat Sylvain St-Pierre degene was die het had ontvangen. Sylvain St-Pierre had kopieën gemaakt en de originelen meteen naar Benoît Peeters gestuurd, en hij plaatste het hele document online in het Woordenboek van die tijd. Benoît toonde zich zeer verbaasd en zwoer dat hij er niets mee te maken had.

De begeleidende illustraties, die originelen bleken te zijn, waren dezelfde als die in het boek. We hebben echter vastgesteld dat de afbeeldingen in het boek moeten zijn gereproduceerd voordat de originelen naar St-Pierre werden gestuurd, vanwege verschillende scheuren en kleine details.

Intro

Beste Benoît, Ik weet niet of deze brief je opnieuw zal bereiken. Ik weet dat je mijn berichten al lang niet meer ontvangt. Toen we bij de berg Michelson aankwamen, begaf de “Laetitia” het, zonder aanwijsbare oorzaak, en we waren gedwongen het schip te verlaten.

Er zou veel te vertellen zijn over de rest van onze reis, maar nu we dicht bij ons doel zijn zie ik de noodzaak niet meer. Voor de kust zien we de contouren van Ypigi, die sommigen hier ook wel “De Bron” noemen. We zijn niet alleen.

Andere mensen zijn het continent overgestoken om hier te komen en te wachten op de komst van de “passeur” die ons zal overbrengen. Die mensen zijn geen inwoners van de Steden, maar nomaden van de Somonieten, Poznah of uit de omgeving van Zor. We proberen te communiceren, maar velen spreken alleen hun eigen dialect. Eén ding is echter zeker: niemand hier weet waarom hij of zij aan deze reis is begonnen, of wat er op Ypigi te wachten staat.

De aanblik van deze verre blauwe vorm fascineert me en doet me alles vergeten wat ik heb meegemaakt en doorstaan. Ik moet toegeven dat het heel rustgevend is. Romain is nog steeds bij me en hij weet ook niet waarom hij per se deze reis wilde maken. Nu we aangekomen zijn, is zijn angst even groot geworden als mijn vertrouwen en welzijn.

Ik heb hem nog nooit zo afstandelijk gevoeld. Ik hou van hem, ik wil hem niet kwijt.

Testament

Aan wie deze aantekeningen zal vinden Ik, Mary von Rathen, dochter van Klaus von Rathen en erfgename van het Uniek Industrieel Consortium van Mylos, verklaar aan diegene die deze regels zal lezen dat ik volledig in het bezit ben van mijn geest, me absoluut bewust ben van wat ik schrijf en helder ben over het feit dat deze woorden de laatste zullen zijn.

Aan het einde van een reis die enkele maanden duurde, kwam ik hier aan, in Ypigi (archipel van Yliaster), voor de Oostkust; in gezelschap van de heer Romain de Malegarde. De reden van onze reis was ons onbekend, we hebben het continent doorkruist alsof we werden voortgedreven door een verlangen dat ons te boven ging. We moesten naar deze plek komen. Tijdens onze reis hebben we het pad van veel mensen gekruist, zijn we vreemde dingen tegengekomen, zijn we aan een paar gevaren ontsnapt, om uiteindelijk op dit kleine eiland aan te komen. En nog steeds ben ik alleen: de Malegarde besloot op het laatste moment om het rechte stuk dat Ypigi van de kust scheidt niet over te steken. Zijn vrees was te sterk. Ik voelde me grenzeloos tot hem aangetrokken, ik weet nu waarom. Op dit eiland wonen enkele honderden mensen, van wie velen dachten dat ze verdwenen waren. Zo ontmoette ik de heer Michel Ardan, die als vermist was opgegeven voor Yliaster, levend en wel op Ypigy. Minder bekende personen, of alleen door mijzelf,

zijn hier ook te vinden, zoals Vigeolis Koelber of Eddy Ramy. Al deze mensen waren overtuigd van één ding: in contact te staan met “De Andere Wereld”. Sommigen beweren er zelfs vandaan te komen. Zelf dacht ik dat ik toegang had gehad tot “De Andere Wereld”, ik dacht dat ik “overgegaan” was en er enkele maanden geleefd had. Ik dacht dat ik contact had gehad met iemand die “Benoît Peeters” heette, en dat ik zielsveel van hem hield.

Maar sinds ik hier ben, is deze overtuiging over “De Andere Wereld” tot niets gereduceerd. Ik ben er zelfs niet meer zeker van dat ik ooit ben “overgegaan” - mijn metgezellen zijn net als ik. Wat hier aan ons wordt geopenbaard is onbegrijpelijk. Het is wreed, vurig, taai, zoet, complex, moeizaam, glorieus, kinderlijk, eenvoudig. Het idee van de Andere Wereld is spannend en het is verleidelijk om je eraan vast te klampen. Ik weet nu dat het slechts een afleidingsmanoeuvre is, een grap gecreëerd door degenen die de draden van onze wereld manipuleren (Wie zijn dat?

Bestaan ze? Is het niet onze eigen wereld, een autonome entiteit, die met ons speelt?). Het Continent van de Obscure Steden wordt geregeerd door een onverbiddelijke structuur. Waarom de plotselinge uitbreiding van een kubus? Waarom een hele stad die gemanipuleerd wordt door een ondernemer buiten de schaal? Waarom dit volk met zo nieuwsgierige reacties? Waarom dit doolhof van tunnels onder Pâhry? Waarom bollen? Waarom plotseling een gigantische breuk ten westen van Blossfeldstad? Dit alles heeft een betekenis, een logica. Iemand of iets heeft er belang bij dat zulke dingen gebeuren. Het is niet onmogelijk om de mysteries van dit continent op te lossen, geboren als ze zijn uit het continent zelf. Ik doe een beroep op de lezer van deze notities om alleen op intuïtie te vertrouwen, om elk idee van een parallelle wereld volledig te weerleggen en om elke dag te werken om te ontdekken wat dit universum regelt.

Ik zal hier niet weggaan, zoals iedereen die voet zet op Ypigy. Gevangene van mijn zekerheden, eindelijk gelukkig, zal ik deze bron van geluk, die mijn laatste rustplaats zal zijn, nooit verlaten.

Mary von Rathen

Tekeningen

Tekeningen bij het “testament”.

Handtekeningen

Detail van handtekeningen.

Handtekening op het testament
Handtekening op tekeningen

Pagina's in detail