Montreal

Montréal is de belangrijkste stad van de provincie Québec, in Canada, en staat bekend om zijn eclectische architectuur. Vroeger was de stad bekend onder de naam Ville-Marie . Misschien omdat de cyclus van de seizoenen er scherper is dan elders, lijken de punten van Doorgang meestal van voorbijgaande aard te zijn. Zij gaan open voor een tentoonstelling of een kermis, voor enkele dagen of enkele maanden, en sluiten dan weer - soms voorgoed. Bezoekers die willen terugkeren wordt daarom aangeraden voorzichtig te zijn bij het oversteken naar de Obscure Wereld vanuit die stad. Er zijn echter een paar meer permanente deuren, waaronder de Botanische Tuin, de Canadees Architectuurcentrum , de Klokkentoren van de Haven, de Notre-dame Basiliek, de Sun Life-gebouw , de Toren van de Universiteit van Montreal en sommige metrostations.

• Marieville ,
• Koninklijke berg ,
• Muurschilderingen ,
• Namen en
• Tramlijn

Montréal is te zien in Mars et Avril, een film van Martin Villeneuve. In deze film is de stad meer dan alleen achtergrond; ze heeft een eigen persoonlijkheid, met een eigen hartslag, leven en futuristisch lichaam. Ondanks hun utopische vooroordeel willen regisseur Martin Villeneuve en visueel ontwerper François Schuiten een futuristisch Montreal op het witte doek zien, dat in grote lijnen geloofwaardig is en niet satirisch. Ze ontwikkelden het idee dat architecten, stedenbouwkundigen en ingenieurs uit de toekomst het bestaande kader alleen maar zouden aanvullen of geleidelijk vervangen om met verandering om te gaan en zich aan nieuwe normen aan te passen.

Op de Facebook-website van Mars et Avril geeft François Schuiten commentaar op enkele van zijn ontwerpen van het futuristische Montréal:

“Voor dit specifieke uitzicht wilde ik de natuur op de voorgrond houden, alsof we haar hadden beschermd. Het is zo makkelijk voor beton om het over te nemen. En de natuur voegt textuur toe. Op de achtergrond zie je Montreal, waar we belangrijke elementen uit het verleden hebben behouden. Dan zijn er de verschrikkelijke, uitgestrekte lagen die elkaar overlappen en in suspensie blijven dankzij een krachtig systeem van elektromagnetische velden. Dit positioneert Montreal als een stad die energie produceert en exporteert.”

“Ik wilde een spiraal creëren op de kades van de Oude Haven. We hebben dit reusachtige slakkenhuis in de diepte van de St. Lawrence Rivier opgezet, als een omgekeerd Guggenheim Museum. Alles leidt naar het podium, waar muzikanten spelen. Het publiek volgt het spektakel op de hellingen boven ons. Jacob bevindt zich in het midden van de spiraal, die als een reusachtige onderwaterversterker fungeert.”

“Het was geweldig om de Buckminster Fuller structuur te kunnen gebruiken! We hadden zo'n geluk! En de sferische vorm doet denken aan de planeet Mars. We vonden het leuk om met de structuur te spelen, hem zelfs te ontwortelen. Zet hem op de top van een toren, waarom niet! Het ziet er nog steeds elegant uit en leidt niet af van de personages. Special effects moeten de geloofwaardigheid van een scène versterken, nooit overnemen.”

“De regisseur wilde een knipoog geven naar Fever in Urbicand en mijn setting van de temple des Hautes Instances gebruiken. Maar we moesten wel bij het onderwerp blijven - zoals in Montreal in de toekomst. We moesten ons nieuwe spanningen voorstellen, het verhaal vertellen van de evolutie van de stad. Net als stripboeken is cinema altijd een utopie geweest voor stedelijk ontwerp. Als ik werk maak voor het witte doek, heb ik visioenen van een grootschalige utopie, hoe onstuimig en pretentieus die ook mogen zijn. Ik zou er niet per se willen wonen, maar wat is het groot!”

“De toekomst die we ons vandaag voorstellen is het product van ons tijdperk. Daarom hou ik van utopieën - elke utopie onthult het tijdperk waarin ze werd bedacht. Het kan me niet schelen of ze er ook echt komen. Soms kloppen de voorspellingen niet, en dat is prima, want het dwingt ons om veel groter te dromen! Neem bijvoorbeeld Montreal in de jaren zestig - mensen hadden wilde dromen, maar slechts weinigen zagen ooit het daglicht.”

“Ik vond het een goed idee om in de aderen van Montreal te kruipen. Als je een verhaal vertelt, moet je beginnen met iets dat je kent, je oorsprong. Om tot de wereld te spreken, moet je beginnen met je wortels. Ik kom van Brussel. Het creatieve team heeft me ingelicht over Montreal en wat de mensen hier drijft. Pas dan waren we in staat om de stad van de toekomst te ontwikkelen. Ik wilde niet Schuiten op het scherm zien, maar alles van mezelf geven voor een gemeenschappelijke visie.”

“Chaos is absoluut de golf van de toekomst. De dagen van monolithische steden zijn voorbij. De toekomst zal niet worden vertegenwoordigd door één enkele stijl. Er zal oud, vreemd en modern zijn. En deze coëxistentie zal een goed beheer vereisen. Het is niet gemakkelijk om een evenwicht te vinden tussen traditionele elementen en vreemde, futuristische dingen die we niet helemaal begrijpen. Het is heel moeilijk om een chaotische megalopolis te bedenken, want het eerste beeld dat in je opkomt is meestal beangstigend.”