Altaplana, world of Francois Schuiten and Benoit Peeters

de onmogelijke & oneindige encyclopedie over de wereld van Schuiten & Peeters

Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


La Fontaine, Henri

Voorpagina door François Schuiten Henri La Fontaine (22 april 1854 - 14 mei 1943), was een Belgisch internationaal jurist en voorzitter van het Internationaal Vredesbureau. Hij ontving de Nobelprijs voor de Vrede in 1913.

La Fontaine werd geboren in Brussel op 22 april 1854 en studeerde rechten aan de Vrije Universiteit Brussel (nu opgesplitst in de Université Libre de Bruxelles en de Vrije Universiteit Brussel). Hij werd toegelaten tot de balie in 1877 en vestigde een reputatie als autoriteit op het gebied van het internationaal recht. Hij was een vroege voorvechter van vrouwenrechten en kiesrecht en richtte in 1890 de Belgische Liga voor de Rechten van de Vrouw op.1) en In 1893 werd hij hoogleraar internationaal recht aan de Vrije Universiteit Brussel en twee jaar later werd hij als lid van de Socialistische Partij in de Belgische Senaat verkozen. Hij was ondervoorzitter van de Senaat van 1919 tot 1932.

La Fontaine toonde al vroeg belangstelling voor het Internationale Vredesbureau, opgericht in 1882, en was van invloed op de inspanningen van het Bureau om de Haagse Vredesconferenties van 1899 en 1907 tot stand te brengen. Hij was voorzitter van het Bureau van 1907 tot aan zijn dood in 1943.2) De Eerste Wereldoorlog overtuigde La Fontaine ervan dat de wereld een internationaal gerechtshof zou oprichten als de vrede zou terugkeren. Hij stelde een aantal mogelijke leden voor, waaronder Joseph Hodges Choate, Elihu Root, Charles William Eliot, en Andrew Dickson White.3) La Fontaine promootte ook het idee om de pacifistische organisaties in de wereld te verenigen.4)

Hij was lid van de Belgische delegatie naar de Vredesconferentie van Parijs in 1919 en naar de Vergadering van de Volkenbond (1920-21).5) In andere pogingen om de wereldvrede te bevorderen, richtte hij het Centre Intellectuel Mondial op (later opgegaan in het Instituut voor Intellectuele Samenwerking van de Volkenbond) en stelde hij organisaties voor als een wereldschool en -universiteit, en een wereldparlement. Hij is medeoprichter van het Institut International de Bibliographie (dat later de Internationale Federatie voor Informatie en Documentatie, FID, werd) samen met Paul Otlet. In die hoedanigheid nam hij samen met Otlet deel aan het Wereldcongres voor Universele Documentatie in 1937.6)

Henri La Fontaine was vrijmetselaar, en lid van de loge Les Amis Philanthropes in Brussel. Hij overleed op 14 mei 1943 in Brussel.

Zie ook

1)
Henri La Fontaine, Won Nobel Prize. New York Times. 27 mei 1943. pp. 25
2)
Henri La Fontaine, Won Nobel Prize. New York Times. 27 May 1943. pp. 25
3)
Nominees for World Court. New York Times. 6 oktober 1916. pp. 2
4)
Velen verwerpen plan Vredesgenootschap. New York Times. 20 februari 1917. pp. 3.
5)
Henri La Fontaine, Won Nobelprijs. New York Times. 27 mei 1943. pp. 25
6)
Wedgeworth, Robert (1 januari 1993). World Encyclopedia of Library and Information Services. ALA Editions. p. 642. ISBN 978-0-8389-0609-5. Op 11 oktober 2011 ontleend.